Gekoeld vleestransport
Door: albertoosterom
Blijf op de hoogte en volg Albert
01 April 2011 | Maleisië, Kuala Lumpur
De gids die ons de hoogtepunten van zijn eiland wil laten zien wordt er enigszins moedeloos van. Na een intensieve vakantie met de ene tempel na de andere moskee hebben wij het inmiddels wel gehad met oudheden, gebouwen, musea en rijsttafels.
Als hij ons loslaat in de botanische tuinen met zijn waterval en zijn rondrennende aapjes keren wij veel te laat bij de wanhopige gids terug.
Een zoveelste Boedistische tempel weten wij niet meer op waarde te schatten. Later bij terugkeer in het hotel gaan we eerst aan de patat en 's avonds gaan we Japans eten.
De laatste verplaatsing voor de terugreis is de boottocht tussen de eilanden Penang en Lankawi. Een bounty eiland dat 125 km noordelijker ligt.
Een snelle boot, waar ongeveer 250 mensen in vervoerd kunnen worden, ligt in de haven voor ons klaar. Twee en een half uur varen had de gids gezegd.
Bij het binnengaan van de boot staat de airco op -10. IJzig koud voelt het daar aan. Bovendien blazen de twee koude installaties ook nog eens met windkracht 7 over de kleumende reizigers heen.
Gedurende de boottocht verandert hier niets aan. Alle passagiers zitten tot op hun botten verkleumd in hun stoel vastgevroren. Sommigen in een topje met korte broek. Ik als toevalstreffer nog met lange broek met trainingsjasje. Kranten worden onder de blousjes geschoven. T-shirts over hoofden gelegd. Tot overmaat van ramp blijkt de overtocht maar liefst 3 uur te duren.
Eerst koffie roepen we tegen de gids die ons staat op te wachten.
'Geen tijd, we vertrekken meteen naar het hotel' probeert hij nog.
Hij heeft geen schijn van kans. Er moet eerst warme koffie in de verkleumde lichamen gegoten worden. De Starbucks doet goede zaken.
Daarna kan het genieten beginnen.
4 dagen zon, zee en strand.
En eten à la carte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley