Dag 4. De dag van Cuijk

02.50 uur
=======
Ik begin de uitspraak van Joop Zoetemelk steeds beter te begrijpen: 'de tour win je in bed' sprak hij. De nachten zijn inderdaad kort.
Kleumend door het kille park naar de bus. Het is 14 graden. Maar ja alle extra kleding die straks niet meer nodig is moet wel 40 km meegedragen worden.
De 1100 meter van huisje naar bus zijn precies goed voor de gekwetste tenen die hun positie nog even moeten vinden voor in de schoen.

05.00 uur
=======
We starten en lopen vandaag naar het zuidelijkste deel van de route. Cuijk, waar de genie vannacht een grote pontonbrug over de Maas heeft gelegd om 40.000 man naar de overkant te helpen. Dat betekent wel dat het scheepvaartverkeer een tijd stil komt te liggen.

07.30 uur
=======
De collega's gaan aan het werk. Hier al 2 uur er op zitten waarin 12 km gelopen. Natuurlijk even zielig gedaan over zere voeten. Ze moeten niet het beeld krijgen dat 4x40 een eitje is.
De familie vertrekt zo richting Cuijk. We gaan samen oversteken.

11.00 uur
=======
Om 11.00 uur verlaat ik Cuijk. Hier alvast een voorproefje gehad van wat ons straks te wachten staat. Het publiek 6 rijen dik achter de dranghekken. Honderden meters lang. Aan het eind van weg ligt de Maas. Aan beide zijden is het druk op kade en oevers. Direct na de pontonbrug gevoederd, gelaaft en gelauwerd door de familie.
Nu nog 13 km rechtdoor naar Nijmegen. Het is inmiddels 25 graden en het asfalt brandt onder de voeten.

12.00 uur
=======
Zowel de wandelaars als het publiek gedragen zich steeds uitzinniger. Medelopers die ik eerder nog zag sjokken met een vertrokken gezicht huppelen nu met opgeraapte gladiolen van feestje naar feestje. De winst van endorfine zullen we maar zeggen.
Het stimulerend bedoelde spandoek in Malden dat het nog maar 8 km is doet mij realiseren dat dat in deze drukte nog bijna 2 uur ver is.

13.00 uur
=======
We passeren Heumensoord. Het kampement van de 6000 militairen die meegelopen hebben. De soldaten gaan hier van het parcours af om om 14 uur gedoucht en in schoon pak gehesen en .....met lege rugtas (dus zonder de 10 kilo extra gewicht) hun show op de Wedren te lopen.

13.45 uur
=======
Ik ben er. Tussen de tribunes doorgelopen en naar de duizenden fototoestellen gezwaaid. Uitgechecked en kruisje gehaald.
De medaille na 1x uitlopen is een gouden kruisje, nu na de 2e keer een kruisje met een kroontje. Een volgende nieuwe medaille is pas na de 5e wandeling. Na nummer 3 en 4 volgt alleen een onbevredigend nummertje om op het lintje te spelden. Ik zie wel. Ik beloof niets.

16.00 uur
=======
Via een omweg ivm afgezette wegen naar de bus gelopen. Op het vakantiepark opgewacht door de familie. 15 kilo kleindochter komt met gestrekte armpjes op mij afrennen. Met deze extra bepakking op de rug huppel ik nog een kilometer door het park. Ooit nog een keer. Misschien over 11 jaar samen met de kleine meid de 4daagse lopen. Ik kan niet wachten.