De dood of de gladiolen

De derde dag begon met een wolkbreuk. Net toen ik stond te wachten voor de start. Voordat de poncho uit de tas en over het hoofd was liep het water al de bilnaad en de schoenen in. De smartphone was waterbestendig dus een paar zielige selfies konden naar het thuisfront.
Daarna ging het soepel. Bij veel wandelaars was het beste eraf. De zevenheuvelenweg die gelukkig maar 6 heuvels telt was voor menigeen een slijtageslag. Zowel het sjokken omhoog als het remmen bij het afdalen liet spieren werken die daar niet (meer) geschikt voor waren. Het publiek genoot. De stimulerend bedoelde tekst 'loop vandaag alsof het je laatste dag is' hielp niet echt.
Om 12 uur afgebogen naar de Canadian War Cemetry in Groesbeek.
Altijd indrukwekkend die meer dan 2000 grafstenen van evenzovele Candese jongens die gemiddeld slechts 22 jaar zijn geworden. Vele honderden militairen uit meerdere landen stonden in gelid tijdens het Canadese volkslied.
Ook een grote groep Monuta medewerkers loopt dit jaar mee in de 4daagse.. Monuta voor groene uitvaarten stond op hun ruggen. Geen idee wat dat betekent. Wellicht dat de crematie-ovens met zonne energie gestookt worden. In Nijmegen-zuid passeerden we een grote begraafplaats waar tegenover Monuta een verzorgingspost had. Een contingent bejaarden uit het plaatselijk zorgcentrum was op de stoep voor de begraafplaats geparkeerd om ons toe te juichen. Fijne wetenschap dat zij binnenkort ook door Monuta verzorgd zullen worden.
Mijn verzorging bestond vandaag uit een hapje en een kratje bij terugkomst in het huisje. Weer geen blaar. Morgen de wandeling naar de Via Gladiola. De verwachtte aankomsttijd is 14 uur bij een temperatuur van 27 graden. Ik ben dol op warmte.
Ik laat mij niet kisten.