Bier uit een theepot

Een Boeddhistisch tempelcomplex bezoeken op de dag van volle maan is een waar feest voor een fotograaf. Op iedere volle-maan-dag komen duizenden gelovigen bij de tempel bidden en offeren. Twaalf tot 13 keer per jaar dus. Iedereen vrij en iedereen blij.

Vlak voor het uit de bus stappen, de korte broek vervangen door één met lange pijpen. De schoenen worden op een bergje onder een boom verzameld. Dat iemand per ongeluk mijn maat 45 meeneemt lijkt hier uitgesloten. We springen van schaduw naar schaduw. Brandend zand en stroken kokend kunstgras vermijdend.

Duizenden, in wit gekleedde, donkere koppies die allen stralen en zich blij laten fotograferen. Bergen met geofferde waterhyacynthen verdwijnen 5 minuten na de offerande in de afvalbak. Maar dat mag de pret niet drukken. De goede daad is verricht. De afgegeven schaaltjes met rijst worden verzameld voor de apen en de zwerfhonden. Boeddha denkt aan iedereen.

Leuker voor de lens dan de witte stupa's, die er voor ons allemaal hetzelfde uitzien, zijn de blijde gelovigen en de olijke kindergezichtjes.
Uren staan ze in eindeloos lange rijen in de brandende zon om te eten, te plassen of te offeren. Lijden is een gave hier.

Ons lijden komt pas later als blijkt dat er op deze religieuze dag geen alcohol geschonken wordt. Als ik als uitgedroogde tourist later bij de lunch per ongeluk om een 'large beer' vraag blijkt Boeddha een barmhartige god. Achter in de keuken wordt een fles bier leeggeschonken in een theepot die dan vervolgens aan tafel wordt gebracht. God knijpt een oogje dicht.

's Avonds het diner buiten in de hoteltuin. De volle maan kijkt glimlachtend naar de pullen met schuimend gerstenat.