De pinguinmaagd

Tussen de palmbomen van ons beachresort komt een jong stel aangelopen. Iedereen kijkt op. Het paar oogt gelukkig. Toch is hun verschijning bijzonder. Hij in korte broek met een vlot shirt er op. Zij is gehuld in een nicab. Volledig in zwarte doeken. Alleen de ogen zijn vrij. Het is drukkend warm. Binnen in de zwarte tent moet het tropisch zijn. Onwillekeurig fantaseer ik over wat ze eronder aan zal hebben. Niets natuurlijk fantaseer ik verder. Waarom zou ze?
Ik ben niet de enige op het strand die heimelijk fotos maakt. Het koppel zelf fotografeert ook. Zij maakt fotos van hem, hij van haar. Hij op de schommel, zij op de schommel. Ze belt met een GSM. Misschien even naar haar moeder over hoe leuk de vakantie is. Later zitten ze samen op een rots naar de ondergaande zon te kijken. Zijn arm om haar schouder geslagen.
Een Islamitisch koppel op huwelijksreis. Misschien is ze niet eens uitgehuwelijkt maar is hij op haar mooie ogen gevallen; want die heeft ze zeker.

Ik begin wel een paar voordelen te zien van deze kleding. Bij het pakken van de koffers geen moeilijke keuzes over jurkjes, broeken, hesjes, vestjes en bikini's. En wat te denken over het beperkt aantal mee te nemen schoenen. Twee paar zwarte sandalen lijkt meer dan toereikend. Geen zonnebrand, dag- en nachtcreme en geen beautycase.
Ook op de terugweg geen extra bagage in de vorm van aangeschafte jurken, batikstoffen en zilveren sieraden.
En als ze jarig is is het kado snel verzonnen; mascara.

Maar misschien is het allemaal veel minder idyllisch dan het lijkt. Misschien is het een arm meisje uit de sloppenwijken van Kabul. Geronseld door de Taliban. Haar religieuze loverboy heeft haar nu meegenomen naar het Islamitische Lankawi. Om haar een beeld te geven van de hemel die zij binnenkort mag binnenwandelen na haar op handen zijnde zelfmoord aanslag.
Met een rits bananen om haar middel oefent ze in het dragen van een bomgordel. Als ze angstig twijfelt slaat hij zijn arm om haar heen en wijst haar erop hoe de hemel er uit ziet die zij morgen mag binnengaan. Ik neem aan dat hij niets vertelt over de 70 maagden die haar mannelijke zelfmoordcollega's in het vooruitzicht zijn gesteld.
Het telefoontje was van Osama Bin L. himself om haar succes te wensen. En de genomen foto's zijn bedoeld voor de krant waarin alle foto's van martelaren worden geplaatst.
De krant van morgen, na de aanslag op de luchthaven van Kuala Lumpur vanavond.

Ik kijk opzij naar mijn echtgenote die ligt te sudderen in de laatste zonnestralen van deze vakantie. Een veilig gevoel overvalt mij. Ik besluit spontaan alle aangeschafte batik stoffen in mijn rugtas te dragen vanavond zodat in haar koffer meer ruimte is voor de schoenen en de beautycase.
Als we vannacht over Afghanistan vliegen zal ik nog een toast uitbrengen op het jonge koppel en ze nog een lang en gelukkig leven samen toewensen.