Afscheid van Borneo

Vandaag 2 blogjes achter elkaar. Moet snel typen gezien de korte tijd van deze internet verbinding.
Het is maandagmorgen als we door de oerwoudgids overgedragen worden aan de grottengids.
Met boot en busje gaan we naar een heel hoge grot vol met vleermuizen, minikrabjes, kakkerlakken en een centimeters dikke laag vleermuizenpoep.
We worden geacht omhoog te kijken maar hebben meer oog voor het gladde looppad waar we bij iedere stap het risico lopen een kruipend beest te kraken.
Het gladde houten pad heeft een de linkerzijde een leuning waar je je aan vast kunt houden als je dreigt te vallen. Geen haar op ons hoofd die dat zou willen overwegen want de railing is bedekt met een dikke laag Guana waarover hele grote kevers lopen.
Griezelen en ammoniak snuiven. En dat alles in het duister van de grot.
Ver boven ons zijn prachtige openingen waar groen licht en druipgrotwater door naar binnen vallen.

De vleermuizen zijn gelukkig diep in slaap of kijken van grote hoogte neer op hun gasten.
Buiten tijdens het luchten een prachtige close-up van een knalrood aapje.

De 2 uur durende speedboottocht van de heenweg blijkt op deze retourtocht ook over de weg te kunnen, Maar dan om het regenwoud heen.

150 km later zijn we weer terug in Sandakan. Na een lunch in Brits-koloniale stijl een mini-stadsrondrit met weer een nieuwe gids. Een stadsgids zullen we maar zeggen.
Nog vol van het oerwoud kan niet alles ons boeien. Alleen een kleurrijke Boeddha tempel is echt de moeite waard.

Het is weer een lange dag want pas om 19 uur is de 3 uur durende vlucht van Maleisisch Borneo naar West-Maleisie. Daar nog 2 uur doorreizen naar ons hotel, in het 140 km zuidelijker gelegen Malakka, waar we na middernacht arriveren.
Morgen deze oudkoloniale stad bekijken.