Earth Hour en het lampje van de koelkast

Zaterdag een dag niets.
Het zwembad aan het strand, zwemmen, schelpen zoeken, eten, drinken en vrolijk zijn.

Hoewel we inmiddels gewend zijn aan de hoofdoekjes van de overwegend Islamitische bevolking zijn we toch benieuwd hoe dit zich uit bij het zwembad.
Moslimpappas en moslimzonen springen zonder problemen het verkoelende nat in.


Voor de moslimmammas is het een ander verhaal. Met opgetrokken rok (tot halverwege de kuiten) is het hen toegestaan te pootje baden. De moslimmeisjes gaan soms met spijkerbroek en al in het water op de trappen zitten.
Twee meter verderop liggen prachtige meiden in bikini te zonnen. Hoe verschillend ook, alles leeft hier vreedzaam en respectvol naast elkaar.


Vanavond een uur van bezinnen. Dan is het Earth Hour. Een uur alle verlichting uit om stil te staan bij het de verslindende wereld. Het bewust bezig zijn met de beschikbare energie.
Vele duizenden steden in de hele wereld doen mee. Tot mijn eigen verbazing raakt het mij meer dan ik verwacht had.
Is het wel juist dat wij hier zijn? Al die energie van dat vliegtuig om ons hierheen te brengen. En wat te denken van al die flessen Franse wijn die ons vooruit gesneld zijn en hier voor ons moeten worden koud gehouden?

Its our responsibillity to stand up and take action to help save our planet. Eart hour asks only for one hour time to improve our planet

Uiteraard heeft het ook wel iets knus. Wijntje, volop kaarsen en een piano.
We hebben onze wijn tijdig besteld. Moet er niet aan denken dat door mijn schuld in dit donkere uur van bezinning het koelkastlampje gaat branden.