Een dag van contrasten

Vandaag (vrijdag) reizen we van de west- naar de oostkust over een afstand vergelijkbaar met die van Groningen naar Scheveningen.
Van de grote stad Kuala Lumpur naar de kustplaats Kuanten.
Hoewel de naam anders doet vermoeden reizen we van een gebied dat gedomineerd wordt door Chinezen naar een volledige moslim regio.

De eerste grote stop is echter de Batu Cave. Een inmens grote grot dat als Hindoe heiligdom bekend staat. Vlak ernaast een intercity station op de lijn Bangkok - Singapore.
Honderdduizenden Hindoes worden hier jaarlijks vanuit India en Thailand aangevoerd om hun voorvaderen te vereren.
Er voert een enorme trap langs een enorm beeld omhoog naar de grot.
Honderden aapjes vermaken de klimmers. Of het is omdat het vandaag vrijdag gebedsdag is of omdat het een andere religie is maar we zien weinig hoofddoekjes vandaag.
Het contrast is wellicht ook shockerend voor hen. Beelden met grote borsten en reusachtige piemels zijn prominent aanwezig. Typisch Hindoeisme. Geloven kunnen soms heel tegenstrijdig zijn in hun uiting.
We genieten meer van de aapjes dan van de voorouders.

Daarna reizen we door naar een weeshuis voor olifanten.
Omdat we vrij vroeg arriveren gaan we eerst in een plaatselijke gelegenheid eten.
De armoede druipt er van af.
Een kommetje rijst, wat sambalsaus, een in stukken gehakte gare kip (een kip voor 6 personen) en een blikje cola.
En laat ik niet vergeten het kommetje met lauw water.
Ik wilde net mijn vingers er in wassen toen bleek dat dat de soep was.
Negen euro voor 6 personen!
Toen ik in een genereus gebaar 10 euro (in Ringits) gaf en gebaarde van ' laat de rest maar zitten' werd ik niet begrepen. Fooien zijn hier niet gangbaar.

De olifanten moesten even wachten want er brak een gigantisch noodweer los. Een half uur later weer stralende zon. Wat restte waren grote modderplassen en een luchtvochtigheid van 99% bij een temperatuur van 32 graden.
Bij de bezichtiging van de olifantjes knapte er iets bij ons. Bedelende slurfjes tussen palen door lijken schattig maar toen ze even later kunstjes moesten doen voor het publiek gingen wij in fotostaking.

Door maar weer via het arme binnenland naar het decadente resort aan de kust.
Van de wereld van kale rijst naar de wereld van de Credit Card.
Van de wereld van een bruine modderrivier als drinkwater naar een helder zwembad.
Van alles tekort naar alle overdaad van ons resort.
Het is snel schakelen hier.