Die son sink in die Atlantiese Oseaan
Blijf op de hoogte en volg Albert
21 Februari 2018 | Zuid-Afrika, Kaapstad
In twee dagen Kaapstad leggen we meer dan 100 km af. 70 km in de Hop-on Hop-off bus, 5 km in een rondvaartboot en 25 km lopend.
In de rode dubbeldekker laten we ons naar alle bezienswaardigheden rijden. Via oortjes horen we alle historische feiten en eigenaardige weetjes.
'S avonds laten we ons naar een heuveltop brengen om met honderden anderen de zonsondergang te zien. Velen hebben glazen en wijn meegebracht voor een romantisch moment hoog boven deze wereldstad. Als we om half negen weer worden afgezet bij de haven is het alleen nog Hop-off. Er rijden geen bussen meer. We besluiten de 2,5 km naar huis te lopen. Dat blijkt niet verstandig. De weg leidt door het volkomen uitgestorven zakendistrict dat op de dag nog zo druk was. Alle adviezen om niet alleen door donker Kaapstad te lopen in de wind geslagen. Maar omdat hier ook voor de junks en de bedelaars niets te halen valt om deze tijd loopt het goed af. Bekaf vallen we in slaap.
Bij het ontbijt was ons de onlogische indeling van de buffettafel wel opgevallen maar vanmorgen viel het kwartje. We hebben hier links rijdend verkeer en dus lopen ze hier ook andersom langs de gerechten.
Boven op de tafelberg gelden geen verkeersregels. Samengeperst met 64 toeristen in een hijsbakkie worden we naar de top getild. Anderhalf uur lang vergapen we ons aan de mooie vergezichten. Hekjes kennen ze niet aan de randen van dit plateau. Overal wagen toeristen uit de hele wereld hun leven om een selfie te maken op een overhangende rotspunt hoog boven de stad. Wij houden elkaar goed vast en laten ons fotograferen door een vriendelijke rus.
De aangename wind op de Tafelberg en ook op het bovendek van de bus maken ons minder oplettend voor de UV kracht 12.
Ons eindig die dag met 'n verbrande nek en blase op die voete.
Morgen gaan we onze camper ophalen.
In de rode dubbeldekker laten we ons naar alle bezienswaardigheden rijden. Via oortjes horen we alle historische feiten en eigenaardige weetjes.
'S avonds laten we ons naar een heuveltop brengen om met honderden anderen de zonsondergang te zien. Velen hebben glazen en wijn meegebracht voor een romantisch moment hoog boven deze wereldstad. Als we om half negen weer worden afgezet bij de haven is het alleen nog Hop-off. Er rijden geen bussen meer. We besluiten de 2,5 km naar huis te lopen. Dat blijkt niet verstandig. De weg leidt door het volkomen uitgestorven zakendistrict dat op de dag nog zo druk was. Alle adviezen om niet alleen door donker Kaapstad te lopen in de wind geslagen. Maar omdat hier ook voor de junks en de bedelaars niets te halen valt om deze tijd loopt het goed af. Bekaf vallen we in slaap.
Bij het ontbijt was ons de onlogische indeling van de buffettafel wel opgevallen maar vanmorgen viel het kwartje. We hebben hier links rijdend verkeer en dus lopen ze hier ook andersom langs de gerechten.
Boven op de tafelberg gelden geen verkeersregels. Samengeperst met 64 toeristen in een hijsbakkie worden we naar de top getild. Anderhalf uur lang vergapen we ons aan de mooie vergezichten. Hekjes kennen ze niet aan de randen van dit plateau. Overal wagen toeristen uit de hele wereld hun leven om een selfie te maken op een overhangende rotspunt hoog boven de stad. Wij houden elkaar goed vast en laten ons fotograferen door een vriendelijke rus.
De aangename wind op de Tafelberg en ook op het bovendek van de bus maken ons minder oplettend voor de UV kracht 12.
Ons eindig die dag met 'n verbrande nek en blase op die voete.
Morgen gaan we onze camper ophalen.
-
21 Februari 2018 - 07:55
Joke:
Prachtige verhalen! Succes en plezier met het huisje op wielen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
