Lunch tussen de olifantendrollen

65% van de Kenianen is Christen. Onze gids Simon ook. Deze week vast hij tussen zonsopkomst en zonsondergang. Geen snoepje of waterflesje kunnen we aan hem kwijt. Welke variant van het Christendom hij belijdt is ons niet duidelijk. Het Katholisisme kent een vastentijd na de carnaval maar het lijkt onwaarschijnlijk dat de 2 uur tijdsverschil verklaart dat de lijdenstijd hier eerder is dan in, pakweg, Limburg.
Toch lijden wij met Simon mee. De lunch lijkt nooit eerder dan om 14 uur gepland. Soms zelfs pas om 15 uur. En dan terwijl wij meestal al voor zevenen ontbeten hebben.
Vandaag de Massai Mara op. De gamedrive van vandaag duurt maar liefst 10 uur. Van 7-17 uur rijden we 150 km kriskras door het inmense natuurgebied. Althans zo lijkt het. Simon kent het gebied op zijn duimpje. Hij weet het bijzondere wild meestal eerder te vinden dan zijn collega's. Onderling delen ze de meeste vindplaatsen via de radio maar , als er meerdere collega's naar hetzelfde moois komen kijken, wij blijken altijd vooraan te staan. Bij de Mara rivier spotten we krokodillen en tientallen hippo's. Hier zullen over een paar maanden weer tienduizenden gnoes de rivier willen oversteken, gadegeslagen door de hongerige reptielen.
Weer is het al ruim na tweeën als we de meegenomen lunchboxen onder een parapluboom soldaat maken. Tussen de olifantendrollen smikkelen we van de koude kip, de broodjes, cakejes en vers fruit.
Hoe Simon het voor elkaar krijgt weten we niet maar we zien al het wild en telkens van heel dichtbij. Luipaarden, cheeta's, leeuwen, buffels en grote groepen olifanten, zebra's en giraffen. Om 21 uur vallen we uitgeput maar voldaan in slaap. Kan het morgen op onze laatste dag in de Mara nog mooier. Ja dat kan. Morgen meer.