Avontuur of risicogedrag?
Blijf op de hoogte en volg Albert
06 Juni 2013 | Indonesië, Kuta
De vlucht terug naar Bali is een nieuw avontuur. De luchtvaartmaatschappij die deze vlucht uitvoert staat op de Europese zwarte lijst. Op zich geen probleem want geen enkel vliegtuig zal zo'n afstand ooit kunnen overbruggen. Toch moeten we vooraf een 'afstandsverklaring' ondertekenen. Raar woord als je 500 km over water moet vliegen. Opstijgen is hier op Komodo airport soms al een probleem. Vorig jaar is deze vlucht een dag vertraagd omdat het vliegtuig een koe raakte die op de startbaan liep. Dat een ongeluk reëel is blijkt uit de landing van een toestel van Lion Air op 14 april dit jaar op Bali: https://www.youtube.com/watch?v=IJ7rfc1sQE8&feature=youtube_gdata_player De piloot bleek te klein om de landing goed in te schatten en zette zijn toestel 100 meter te vroeg aan de grond. De landingsbaan van Bali begint en eindigt echter met oceaan. Plons dus.
De vlucht verloopt soepel. De afstand is goed ingeschat.
We gaan voor één nachtje terug naar ons eerste hotel ter overbrugging naar een paar avontuurlijke en actieve dagen.
Om deze reisdag verder nuttig in te vullen besluiten we naar de enige tempel van Seminyak te wandelen. Het blijkt verder dan gedacht. Na een uur over het strand gelopen te hebben komen we bij de tempel van Petitenget aan. Onze blote benen zijn de goden een gruwel dus leasen we drie voor dit doel klaarliggende lendedoeken. Dat we voor lul lopen lijkt de goden niet te deren. Hoewel, na tien minuten worden we vriendelijk verzocht weg te gaan. De tempel blijkt te gaan sluiten. Net voor het donker zijn we, volledig uitgeput, weer 'thuis'. Het is bij zonsondergang nog drukkend warm.
Bij het restaurant van ons hotel achtervolg ik een paar poesjes die 4 weken oud blijken te zijn. Ik negeer quasi per ongeluk het bordje 'staff only'. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik kom uit in de afwaskeuken. De combinatie van kattenzeik en vuile-, maar ook schone vaat had ik liever willen missen. Hygiëne is geen Indonesisch woord. Morgen eten we elders.
De vlucht verloopt soepel. De afstand is goed ingeschat.
We gaan voor één nachtje terug naar ons eerste hotel ter overbrugging naar een paar avontuurlijke en actieve dagen.
Om deze reisdag verder nuttig in te vullen besluiten we naar de enige tempel van Seminyak te wandelen. Het blijkt verder dan gedacht. Na een uur over het strand gelopen te hebben komen we bij de tempel van Petitenget aan. Onze blote benen zijn de goden een gruwel dus leasen we drie voor dit doel klaarliggende lendedoeken. Dat we voor lul lopen lijkt de goden niet te deren. Hoewel, na tien minuten worden we vriendelijk verzocht weg te gaan. De tempel blijkt te gaan sluiten. Net voor het donker zijn we, volledig uitgeput, weer 'thuis'. Het is bij zonsondergang nog drukkend warm.
Bij het restaurant van ons hotel achtervolg ik een paar poesjes die 4 weken oud blijken te zijn. Ik negeer quasi per ongeluk het bordje 'staff only'. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik kom uit in de afwaskeuken. De combinatie van kattenzeik en vuile-, maar ook schone vaat had ik liever willen missen. Hygiëne is geen Indonesisch woord. Morgen eten we elders.
-
08 Juni 2013 - 16:23
Marie :
hoi,ik lees wel dat jullie het naar het zin hebben,leuke foto, jullie zien er leuk uit zo,gr henk/marie -
08 Juni 2013 - 20:08
Marlene:
Hoi hoi, heb het verslag gelezen en vondt het heel indrukwekkend.
Ja soms is het beter dat je niet weet uit welke keuken het eten komt.
Geniet van jullie mooie reis, we blijven jullie volgen.
Groetjes Marlene en Lloyd. -
09 Juni 2013 - 00:13
Krijn:
Als ik je verslagen lees, zie ik het helemaal voor me. Vooral de pasar ikan en de onhygiënische toestanden.
De opmerking over het gammele vliegtuig is wel erg luchtig, maar het is gelukkig goed afgelopen zonder plons.
Nou geniet lekker verder. 't Is trouwens nog een heel gedoe, 's morgens vroeg op om foto's te maken, je verslagen schrijven enz. Zo'n foto met zo'n lendedoek die komt mij nog wel bekend voor.
Groetjes, Krijn. -
09 Juni 2013 - 00:14
Krijn:
Als ik je verslagen lees, zie ik het helemaal voor me. Vooral de pasar ikan en de onhygiënische toestanden.
De opmerking over het gammele vliegtuig is wel erg luchtig, maar het is gelukkig goed afgelopen zonder plons.
Nou geniet lekker verder. 't Is trouwens nog een heel gedoe, 's morgens vroeg op om foto's te maken, je verslagen schrijven enz. Zo'n foto met zo'n lendedoek die komt mij nog wel bekend voor.
Groetjes, Krijn. -
11 Juni 2013 - 14:45
Mirjam En Paul:
Nee, niet tja als bijschrift. Die foto van jullie is fantastisch!!! Going Native . Marleen is prachtig en chique in haar sarong en Albert als jij nog een kepi opzet zou je makkelijk voor indonesier doorgaan. Hele leuke foto!!! En paul en ik genieten van jullie belevenissen, heerlijk!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
