Boeddha en de hel op aarde
Blijf op de hoogte en volg Albert
19 Februari 2019 | Sri Lanka, Anuradhapura
Na een pittig diner om half 5 in de morgen en op 10 km hoogte, aangeland in Sri Lanka.
5 tijdzones naar het oosten maakt het een lange dag.
Echtgenote heeft mij bezworen niets over de reisgenoten te schrijven want wellicht lezen ze mee. Omdat ik mij natuurlijk niet laat censureren verklap ik vast dat we met zijn negenentwintigen zijn. Een bus driekwart vol. Dus voldoende ruimte over voor mijn camera's, statieven en opladers op de lege stoel naast mij. Echtgenote zetelt met schoonzus aan de andere kant van het gangpad.
Een zelfverklaarde ADHDer in de groep blijkt de ideale hulp voor de gids. Als een reisgenoot klaagt over iets ontbrekends op haar kamer legt hij haar met typisch noordhollandse tongval meteen het zwijgen op met een 'mens, zeik niet zo'.
Bij het bezoeken van een reusachtig Boeddha beeld op een berg moeten de schoenen uit, de pet af, de benen en de blote schouders bedekt. De hel op aarde moet Boeddha bedacht hebben. De granieten grond is kokend heet, de klimhelling glad en schuin en de railing om je staande te houden gloeit in de zon als een kachelpijp. De voorspelde gevoelstemperatuur van 40 graden wordt ruim overschreden. De boeddhistische variant op het vagevuur dus.
Het uitzicht na deze beproeving wordt beperkt door het zoute zweet dat in de ogen brandt. Gelukkig stelt de camera zelf scherp op de verstandige reisgenoten die beneden zijn gebleven.
5 tijdzones naar het oosten maakt het een lange dag.
Echtgenote heeft mij bezworen niets over de reisgenoten te schrijven want wellicht lezen ze mee. Omdat ik mij natuurlijk niet laat censureren verklap ik vast dat we met zijn negenentwintigen zijn. Een bus driekwart vol. Dus voldoende ruimte over voor mijn camera's, statieven en opladers op de lege stoel naast mij. Echtgenote zetelt met schoonzus aan de andere kant van het gangpad.
Een zelfverklaarde ADHDer in de groep blijkt de ideale hulp voor de gids. Als een reisgenoot klaagt over iets ontbrekends op haar kamer legt hij haar met typisch noordhollandse tongval meteen het zwijgen op met een 'mens, zeik niet zo'.
Bij het bezoeken van een reusachtig Boeddha beeld op een berg moeten de schoenen uit, de pet af, de benen en de blote schouders bedekt. De hel op aarde moet Boeddha bedacht hebben. De granieten grond is kokend heet, de klimhelling glad en schuin en de railing om je staande te houden gloeit in de zon als een kachelpijp. De voorspelde gevoelstemperatuur van 40 graden wordt ruim overschreden. De boeddhistische variant op het vagevuur dus.
Het uitzicht na deze beproeving wordt beperkt door het zoute zweet dat in de ogen brandt. Gelukkig stelt de camera zelf scherp op de verstandige reisgenoten die beneden zijn gebleven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
